Intuïtie kwijt na kanker?
Na de diagnose kanker lijkt het alsof je niet alleen je gezondheid, maar ook het vertrouwen in je lichaam kwijtraakt. Waar je vroeger misschien zonder nadenken op je gevoel kon vertrouwen, voelt dat na alles wat je hebt doorgemaakt ineens anders. Je lichaam heeft je in de steek gelaten, en hoe weet je nu nog of je op die signalen kunt bouwen?
Als je eenmaal met de diagnose kanker geconfronteerd wordt, weet je precies wat dit betekend. En het is ook niet zo gek, dat je je intuïtie kwijt bent.
Ik zag mijn leven aan me voorbijtrekken, zonder dat ik daar invloed op had. Dankzei Yoga kon ik dit gevoel terugvinden. Lees hier hoe…
Verraad door je eigen lichaam
Ik herinner me nog goed hoe dat voelde. Toen ik hoorde dat ik borstkanker had, vroeg ik me af: Hoe kon ik dit nou niet hebben gevoeld?
Ik stond voor de spiegel en dacht: Waaraan had ik dit moeten herkennen? Hoe kon ik dit hebben gemist?
Het voelde alsof mijn lichaam me had verraden. Dat maakte me onzeker en angstig. Ik begon te malen, eindeloos te piekeren over hoe ik ooit nog op mijn lijf zou kunnen vertrouwen. Mijn intuïtie – dat innerlijke kompas dat me altijd zo duidelijk de weg wees – leek verdwenen.
Het contact met je lichaam verliezen
Kanker doet niet alleen iets met je lichaam, maar ook met je gevoel van veiligheid. Ik voelde me losgekoppeld van mezelf. Alsof mijn lichaam en geest niet meer samenwerkten. Mijn hoofd wilde het begrijpen, maar mijn lijf voelde leeg en vreemd. Het maakte me rusteloos en angstig. De zorgen namen de overhand, en hoe meer ik probeerde te begrijpen wat er was gebeurd, hoe verder ik verwijderd raakte van dat natuurlijke gevoel van weten.
Malende gedachten blokkeren je intuïtie
Die onzekerheid zorgde ervoor dat ik steeds meer in mijn hoofd ging zitten. Ik probeerde logisch te verklaren waarom ik het niet had gevoeld. Waarom mijn lichaam me geen waarschuwing had gegeven. Maar dat zoeken naar antwoorden bracht me alleen maar verder van mijn gevoel af. Mijn hoofd draaide overuren, en mijn lichaam voelde ver weg.
Yoga helpt om weer te voelen
Maar langzaam veranderde dat toen ik yoga weer serieus ging oppakken. Op de mat hoefde ik even niet te begrijpen — ik hoefde alleen maar te voelen. Eerst was dat ongemakkelijk, want dat gevoel was zo lang weg geweest. Mijn lijf voelde niet als mijn eigen lichaam. Maar door zacht te bewegen en mijn adem te volgen, begon ik stap voor stap weer te ervaren hoe mijn lichaam aanvoelt van binnenuit. Geen oordeel, geen analyse — alleen het fysieke gevoel van rekken, strekken, spanning en ontspanning.
Yoga bracht me terug naar mijn buik. Langzaam leerde ik weer luisteren naar de subtiele signalen van mijn lichaam. Een paar oefeningen hielpen me daarbij enorm:
Zittende of liggende twists
Door mijn romp te draaien, voelde ik spanning loskomen in mijn buikgebied. Het gaf me het gevoel dat ik weer ruimte maakte in mijn lichaam. Mijn adem kon vrijer stromen, en dat gaf rust.
Kindhouding (Balasana)
In deze houding voelde ik me beschermd en veilig. Mijn adem kon weer rustig worden, en dat gaf vertrouwen. Mijn buik maakte langzaam weer contact met de ondergrond, en dat gevoel van steun hielp me om spanning los te laten.
Ademoefeningen
Liggend op mijn rug met mijn handen op mijn buik, leerde ik weer te voelen hoe mijn adem mijn buik vult. Het voelen van het uitzetten en krimpen van mijn buik gaf me het vertrouwen dat mijn lichaam nog steeds voor me werkt – dat het nog steeds op mijn kant staat. Deze oefening maakte me bewust van hoe mijn buik aanvoelt en leerde me weer vertrouwen op mijn onderbuikgevoel, the gut feeling.
Vertrouwen in je onderbuikgevoel terugvinden
Soms denk ik terug aan de momenten waarop ik mijn intuïtie even kwijt was. Nu kan ik ‘s ochtends in bed liggen en in mijn buik voelen waaraan ik vandaag eens zou gaan werken. En als ik daarnaar luister, floept het werk moeiteloos door mijn handen. Het maakt niet uit of het werk voor een opdrachtgever, het huishouden of mezelf is — het stroomt gewoon. Aan het eind van de dag ben ik trots op wat ik heb gedaan. Mijn intuïtie is terug. Niet omdat ik erover heb nagedacht, maar omdat ik heb geleerd om weer te voelen.
Het vertrouwen komt langzaam terug
Dat vertrouwen is niet van de ene op de andere dag teruggekomen. Het begon met kleine bewegingen, zachte aandacht en het besef dat mijn lichaam me misschien niet heeft verraden – maar dat het tijd nodig had om te helen. En dat ik steeds opnieuw mag leren luisteren. Mijn onderbuikgevoel wijst me weer de weg.