Omgaan met kanker
Het is zondagochtend en we hebben net de ontbijttafel afgeruimd. Mijn twee kleine meiden spelen alweer vrolijk met elkaar en ik word overmeesterd door enorm verdriet. Ik kan mijn tranen niet bedwingen. Dit is omgaan met kanker! Het is ondragelijk. Ton houd me vast, zonder woorden. Het beste wat hij kan doen. Mijn verdriet gaat over, wat, als ik mijn meiden niet groot zie worden. Als ze mama moeten missen nog voor ze de basisschool hebben afgerond. Allemaal vreeslijke scenario’s.
Wanneer we geconfronteerd worden met pijn, verdriet of onzekerheid, schiet ons lichaam vaak in de vechtmodus. Alles in ons wordt aangespannen, klaar om de strijd aan te gaan. Dit is een diepgewortelde overlevingsreactie, een reflex die ons beschermt tegen dreiging. Maar wat als vechten niet de enige optie is? Wat als verzachten minstens zo krachtig zou kunnen zijn?
Hoe kun je verzachten?
Verzachten betekent niet dat je opgeeft. Het betekent juist dat je bewust kiest voor mildheid in plaats van verzet. Dat je luistert naar je lichaam en geest zonder oordeel. In plaats van spanning op te bouwen, zoek je naar manieren om ruimte te maken voor ontspanning en acceptatie. Dit vraagt moed. Want loslaten en toelaten is soms spannender dan vasthouden en vechten. En helpt in het omgaan met kanker.
Je lichaam uitnodigen om te ontspannen
Spanning in je schouders, een verkrampte kaak, onrust in je buik – je lichaam vertelt een verhaal. In plaats van de spanning weg te duwen – dat lukt toch niet, kun je er met zachtheid naartoe ademen. Hoe voelt het als je je schouders iets laat zakken, je kaken losser maakt? Soms is een kleine beweging al genoeg om ruimte te creëren. Ga maar staan, zak wat door de knieën en laat het lichaam schudden.
Je adem als anker voor meditatie
De adem is een van de krachtigste hulpmiddelen om te verzachten. Niet forceren, niet controleren, maar simpelweg volgen. Waar neem je de adembeweging waar? Aan de voorkant of aan de achterkant? Misschien in je flanken? Meer in je buik of meer in je borst? Observeer dit zonder oordeel. Laat de adem stromen, als golven die komen en gaan. Voel ruimte op elke inademing. Met elke uitademing mag je iets verzachten, iets loslaten. Geef dit gerust woorden.
Gedachten observeren zonder ze vast te houden
Gedachten kunnen als een storm over je heen razen. Ze vertellen verhalen over angst, controle, wat als… Ons uiterst bijzondere, super actieve brein, vertaalt al onze emoties in gedachtes. Stel je voor dat je gedachten wolken zijn die voorbij drijven. Stel je voor dat je emoties ook weer kunnen veranderen net als de natuur steeds verandert. Wat zou die gedacht je opleveren?
Vechten put uit, verzachten geeft ontspanning
Mild zijn voor jezelf en verzachten betekent niet dat je geen grenzen stelt. Betekend niet, dat het je niet uitmaakt wat er met je gebeurt. Het betekent dat je jezelf toestaat om te voelen, zonder direct een oplossing te hoeven bedenken. Soms is het genoeg om er gewoon even mee te zijn. Te zijn met verdriet, met angsten en met de pijn. Zonder verzet. Zonder Sorry te zeggen.
Omgaan met kanker
Het vraagt oefening om de vechtmodus los te laten. Soms val je er weer in, en dat is oké. Verzachten is geen einddoel, het is een proces. Een keuze die je steeds opnieuw mag maken. Hoe voelt het voor jou? Herken je het gevecht? En wat helpt jou om te verzachten?